Cese-fèr(-dóu-miejour)
Astragalus australis
Fabaceae Leguminosae
Noms en français : Astragale du Sud, Astragale austral.
Descripcioun :Aqueste cese-fèr de mountagno se trobo sus lis esboudèu e li roucaio. Li flour soun blanco emé uno careno vióuleto à quàsi negro. Li flour soun pourtado pèr de cambo un pau longueto e li calice soun cubert de péu negre (fotò). Vesès peréu que li fueioun soun proun espaça lis un dis autre.
Usanço :Avèn ges d'entresigne segur sus aquelo planto. Pamens fau saupre que d'ùni cese-fèr (gènre Astragalus e Oxytropis) soun empouisounant (dounon de proublèmo néuroulougi).
Port : Erbo
Taio : 5 à 15 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Astragalus
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1800 à 2600 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Tepiero roucaiouso
- Esboudèu
- Roucaio
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Éurosiberiano
Ref. sc. : Astragalus australis (L.) Lam., 1779
Civado(-toujour-verdo)
Helictotrichon sempervirens
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Avoine sempervirente.
Descripcioun :La civado-toujour-verdo es uno grando civado renadivo que trachis en mato dins li tepiero roucaiouso is adré de mountagno. Li fueio soun pulèu larjo pèr uno civado renadivo (> 1 mm). La grosso mato sus sòu cauquié ajudo à la recounèisse un cop qu'avès verifica qu'èro uno civado. En mai, cado espigueto caup uno flour barbudo emé l'arèsto torso e uno autro emé uno arèsto mai courteto e drecho. I'a pas trop pèr s'engana. Coumpara pamens emé lis àutri civado renadivo e majamen Helictotrichon sedenense.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 40 à 100 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Helictotrichon
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 8 à 15 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1700 à 2200 m
Aparado : Noun
Jun à juliet
Liò : Tepiero roucaiouso seco
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Aupenco-Sud-Ouèst
Ref. sc. : Helictotrichon sempervirens (J.Woods) Pilg., 1938
(= Avena sempervirens Vill, 1779 )